095
Speeltuin
Door kapotgeschoten straten
zonder vader, zonder land.
Loop je hulpeloos verlaten
aan je moeders warme hand.
Als een schaap tussen de wolven
naar bestemming onbekend
En niemand ziet hoe klein je bent
En niemand ziet hoe klein je bent
Morgen zal het vrede zijn.
En al de zon Je strelen.
Zal de wereld weer een speeltuin zijn.
Kun je rustig spelen.
Na de winter komt de lente
wordt de grijze lucht weer blauw.
Maar al ben je uit de oorlog
gaat de oorlog ooit uit jou.
Mooie ogen zijn vergiftigd,
zijn aan het geweld gewend.
En niemand ziet hoe klein je bent
En niemand ziet hoe klein je bent