187
Voor het eerst (uit:Tarzan)
O er is een gevoel
dat zich roert in mij,
Een onomkeerbaar tij
Een zucht,
een adem.
Ik sta in de storm met mijn ogen dicht
En zie zijn gezicht
Ik kijk naar hem,
ik hoor zijn stem,
En dat vreemde gevoel
wil niet meer verdwijnen
uit mij.
Voor 't eerst verlegen,
voor 't eerst verward
En het vlamt en fluistert,
en 't gaat zo hard,
En ik denk aan een leven
voor ons samen
En samen met hem
Wil ik sterven van geluk
Verwarrende droom
die ik niet verklaren kan
Waarin die vreemde man
De grond doet beven Zij raakt me aan en o ik smelt
En zo goddelijk bang
en van mijn stuk ben ik
Ik zoek alleen zijn blik,
Hij vult mijn leven En ik vraag me af of zei wel weet
en dat vreemde gevoel wat ik voel
Wil niet meer verdwijnen uit mij wil niet meer verdwijnen uit mij
Voor 't eerst verloren o zo verloren
En geen verweer. en geen verweer
Voor 't eerst in mijn leven o mijn leven
En ik vraag niet meer niet meer
is dit dan liefde?
Dit verlangen? verlangen
Dit angstaanjagend vreemde zo angstaanjagend
Dit heerlijk zoet gevoel vreemde zoet gevoel
Maar wacht eens even
allemaal onzin, dat het bestaat
Zo ben ik echt niet opgevoed nooit geweten
Maar die gevoelens diep hier in mij
zeggen jawel
zeggen het moet... en ik voel nu pas echt
Ik ben van vlees en bloed ik ben van vlees en bloed
Voor 't eerst geen twijfel voor 't eerst geen twijfel
maar ook geen rust zij is zo mooi
Want ik wil alleen maar ik wil alleen maar
dat hij me kust ik wil dat zij me kust
En voor het eerst is voor het eerst is
Mijn hart gevuld mijn hart gevuld
met duizend vreemde vreemde
nieuwe dromen nieuwe dromen
Voor het eerst in mijn leven o, dit is het leven
Dat heeft hij met mij gedaan wat heeft zij met mij
zou ze bij me blijven
Dat heeft hij met mij wat heeft zij
gedaan gedaan